Medicus Veterinarius

[Włodek Szczerbiak]

I słowo stało się ciałem.

Od teraz płaca techników została zrównana z płacą lekarzy ku ogólnej uciesze wszystkich zainteresowanych!

Gratulacje!

Fakt, dzięki wykształceniu, niekiedy specjalizacjom - to lekarze ponoszą wszelką odpowiedzialność za poczynania personelu określanego jako pomocniczy. Niemniej w ministerialnym rozporządzeniu mamy namacalny dowód na to, że nasz rząd bardzo wysoko ceni ludzi z pierwszej linii kontaktu przed i poubojowego. Kiedyś, kiedyś mówiło się, że nie matura, lecz chęć szczera zrobi z goja oficera. Porzekadło - ponownie się sprawdziło. Tylko co, zdążyłem zgłosić akces do otrzymania wyznaczeń jako lekarz. Myślę obecnie, że pewnie lepiej by było, gdybym wystąpił jako technik...

[Krysia]

A można prosić numer rozporządzenia?O co w nim chodzi

[Włodek Szczerbiak]

Warszawa, dnia 4 stycznia 2018 r.

Poz. 13

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1)

z dnia 27 grudnia 2017 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności
przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii
Na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2016 r.
poz. 1077, 1948 i 1961) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości
wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza
weterynarii (Dz. U. z 2013 r. poz. 424) § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. 1. Osobom wykonującym czynności pomocnicze, określone w przepisach w sprawie zakresu czynności

wykonywanych przez osoby niebędące pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej oraz kwalifikacji tych osób, przysłu-
guje wynagrodzenie w wysokości 30 zł za każdą godzinę pracy, a w przypadku gdy czynności te są wykonywane:

1) pomiędzy godzinami 1800 a 600 – przysługuje wynagrodzenie w wysokości 34,50 zł za każdą godzinę pracy;
2) w dni ustawowo wolne od pracy i soboty – przysługuje wynagrodzenie w wysokości 35,95 zł za każdą godzinę
pracy.
2. Osobom wykonującym czynności, o których mowa w ust. 1, w zakresie poskramiania zwierząt i prowadzenia dokumentacji przysługuje wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w wysokości minimalnej stawki godzinowej ustalonej na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.”.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: K. Jurgiel

[Krysia]

I to jest tyle tylko?A cała reszta (o tym zabawnym rozliczaniu się za dojazdy itd) będzie w innym czy już nie będzie?

[Włodek Szczerbiak]

Chwilowo przynajmniej - tylko tyle. Ale rok jest jeszcze młody!

[Gość]

Nasz ma polecieć w marcu. Będzie nowy.

[Włodek Szczerbiak]

Proszę, proszę! A jaka to zmiana? Dobra?

[Gość]

https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//509/12306712/12481430/12481431/dokument323623.pdf

[Gość]

Dziękujemy Pani Ewo !

[he]

[Gość]

Jestem bardzo ciekawy przebiegu konsultacji nad tym projektem.
Oby się nie okazało , ze zamiast podwyżki będą ostre cięcia w dół . Kilka razy brałem udział w tych zawodach. Wystarczy , że Związek mięsiaży powie nie i wszystko wali się na łeb i na szyje.
Jak na razie nikt nas do rozmów nie zaprasza i tak pozostanie do końca.
Z resztą udział w takim gremium do przyjemności nie należy. Z resztą negocjacje odnośnie nowego cennika mają jeden kierunek obciąć ile się da bo grajcary to mają zarabiać mięsiarze a my winniśmy być wdzięczni , że badamy i z tego tytułu należy się składać pokłony dla rzezinika.
Do roboty , do roboty a nie myślcie sobie , że zarabiać będziecie krocie.

[Gość]

http://www.infor.pl/akt-prawny/DZU.2018.011.0000129,metryka,rozporzadzenie-ministra-rolnictwa-i-rozwoju-wsi-w-sprawie-warunkow-i-wysokosci-wynagrodzenia-za-wykonywanie-czynnosci-przez-lekarzy-weterynarii-i-inne-osoby-wyznaczone-przez-powiatowego-lekarza-wetery.html

[Gość]

Dobre jest to 34.95. A nie 35. Jakaś promocja ?

[Włodek Szczerbiak]

Proponowane zmiany
w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt

W ocenie Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej uzasadnionym jest, aby w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 188 z późn. zm.) wprowadzić następujące zmiany:

1. dodać w art. 2 ustęp 3 o następującej treści:
„3. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna w drodze uchwały ustali minimalne standardy usług weterynaryjnych świadczonych przez lekarzy weterynarii, w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt, uwzględniając rodzaj zakładu leczniczego, poprzez określenie niezbędnego wyposażenia i sprzętu, a także koniecznych pomieszczeń do należytego wykonania określonej usługi leczniczej.”

2. W art. 5 ustawy:
a. ust 1 przyjmuje brzmienie:
„1. Prawo do utworzenia i prowadzenia zakładu leczniczego dla zwierząt posiada:
1) lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w art. 2 i art. 2a ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą;
2) spółka jawna lub spółka partnerska, której przedmiotem działalności jest wyłącznie świadczenie usług weterynaryjnych, i w której wspólnikami (partnerami) są wyłącznie lekarze weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w pkt 1.
3) państwowa jednostka organizacyjna lub prawna w tym w szczególności prowadząca działalność w zakresie ochrony zdrowia zwierząt lub opieki nad zwierzętami jak również uczelnia w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ogród zoologiczny w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.”
b. w ust. 2 po słowach Kierownikiem zakładu leczniczego dla zwierząt, zwanym dalej „kierownikiem zakładu", może być wyłącznie lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 13 dodaje się: „Kierownik zakładu obowiązany jest być członkiem okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej, na której obszarze działania znajduje się siedziba kierowanego przez niego zakładu leczniczego dla zwierząt.”

3. Art. 9 ust. 2 ustawy otrzymuje brzmienie:
„2. Lecznica weterynaryjna zapewnia całodobowe świadczenie usług weterynaryjnych.”
4. Art. 10 ust. 2 ustawy otrzymuje brzmienie:
„2. Klinika weterynaryjna zapewnia całodobowe świadczenie usług weterynaryjnych.”

5. Art. 13 ustawy otrzymuje brzmienie:
„Art. 13
a. Gabinetem weterynaryjnym kieruje lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz co najmniej 2-letni okres pracy w zawodzie lekarza weterynarii w zakresie profilaktyki i terapii zwierząt.
b. Przychodnią weterynaryjną kieruje lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz co najmniej 3-letni okres pracy w zawodzie lekarza weterynarii w zakresie profilaktyki i terapii zwierząt.
c. Lecznicą weterynaryjną kieruje lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz co najmniej 3-letni okres pracy w zawodzie lekarza weterynarii w zakresie profilaktyki i terapii zwierząt.
d. Kliniką weterynaryjną lub weterynaryjnym laboratorium diagnostycznym kieruje lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz co najmniej 5-letni okres pracy w zawodzie lekarza weterynarii w zakresie profilaktyki i terapii zwierząt.”
6. Art. 16 ust. 4 pkt. 4 ustawy otrzymuje brzmienie:
„4) informację o zatrudnionych na podstawie dowolnego stosunku prawnego lekarzach weterynarii wraz ze wskazaniem ich imienia, nazwiska i numeru prawa wykonywania zawodu a także o liczbie pozostałych pracowników, w tym personelu pomocniczego.”

7. W art. 17 ustawy:
a. dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. O uzyskanie wpisu w ewidencji nie może ubiegać się podmiot który:
1) jest wspólnikiem, w tym partnerem, w spółce lub spółkach, które prowadzą łącznie co najmniej 3 zakłady lecznicze dla zwierząt lub;
2) prowadzi co najmniej 3 zakłady lecznicze dla zwierząt albo podmiot lub podmioty przez niego kontrolowane w sposób bezpośredni lub pośredni, w szczególności podmiot lub podmioty zależne w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów, prowadzą co najmniej 3 zakłady lecznicze dla zwierząt lub,
3) jest członkiem grupy kapitałowej w rozumieniu ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, której członkowie prowadzą łącznie co najmniej 3 zakłady lecznicze dla zwierząt.”
b. ust. 3 pkt. 5 otrzymuje brzmienie:

„5) imię i nazwisko oraz numer prawa wykonywania zawodu kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt”
c. ust. 3 pkt. 6 otrzymuje brzmienie:
„6) informację o zatrudnionych na podstawie dowolnego stosunku prawnego lekarzach weterynarii wraz ze wskazaniem ich imienia, nazwiska i numeru prawa wykonywania zawodu a także o liczbie pozostałych pracowników, w tym personelu pomocniczego.”
d. dodaje się ust. 5a w brzmieniu następującym:
„5a. Do wniosku o wpis dołącza się pisemne oświadczenie lekarza weterynarii mającego pełnić funkcję kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt o wyrażeniu zgody na pełnienie tej funkcji.”
e. dodaje się ust. 5b w brzmieniu następującym:
„5b. Organ prowadzący ewidencję, uprawniony jest do sprawdzenia, przed dokonaniem wpisu zakładu do ewidencji, spełniania przez wnioskodawcę warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia zakładu leczniczego w tym spełniania standardów o których mowa w art. 2 ust. 3. Wykazany w toku postępowania sprawdzającego brak spełniania warunków, o których mowa w zdaniu poprzedzającym stanowi podstawę do wyznaczenia, terminu do usunięcia uchybień. Po jego bezskutecznym upływie, bądź w przypadku, gdy uchybienia są tego rodzaju, iż nie nadają się do usunięcia, właściwa okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna prowadząca ewidencję podejmuje uchwałę o odmowie dokonania wpisu do ewidencji. W przypadku wyznaczenia terminu do usunięcia uchybień przepisu ust. 6 i 7 nie stosuje się.”
f. ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Organ prowadzący ewidencję, w terminie 50 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz oświadczeń, o których mowa w ust. 4 i 5a, po sprawdzeniu tych dokumentów dokonuje wpisu do ewidencji oraz wydaje wnioskodawcy zaświadczenie o wpisie, przy czym organ prowadzący ewidencję odmawia dokonania wpisu jeżeli na dzień złożenia wniosku o dokonanie wpisu, liczba mieszkańców w danej gminie, w przeliczeniu na jeden zakład leczniczy dla zwierząt, wynosi co najmniej …...... osób i odległość od miejsca planowanej lokalizacji zakładu leczniczego dla zwierząt do najbliższego funkcjonującego zakładu leczniczego dla zwierząt, liczona pomiędzy wejściami do zakładów leczniczych dla zwierząt w linii prostej, wynosi co najmniej …... metrów. Liczbę mieszkańców na dzień złożenia wniosku określa się na podstawie aktualnych danych Głównego Urzędu Statystycznego.”

8. W art. 18 ustawy:
a. ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podmiot prowadzący zakład leczniczy dla zwierząt jest obowiązany zgłosić okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszące się do tego zakładu, powstałe po dokonaniu wpisu do ewidencji i dotyczące danych podlegających ujawnieniu w ewidencji, w terminie 30 dni od dnia dokonania zmiany z zastrzeżeniem iż zmiany dotyczące kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt Podmiot prowadzący zakład leczniczy dla zwierząt jest obowiązany zgłosić okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej niezwłocznie.”
b. dodaje się ust. 1a w brzmieniu następującym:
„1a. W przypadku zmiany stanu faktycznego (w tym w szczególności siedziby zakładu leczniczego i zmiany kategorii) organ prowadzący ewidencję uprawniony jest do sprawdzenia, przed dokonaniem zmiany wpisu, spełniania przez podmiot prowadzący zakład leczniczy dla zwierząt, warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia zakładu leczniczego. Przepis art. 17 ust. 5b stosuje się odpowiednio.”

9. Art. 19 ust. 1 ustawy otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku stwierdzenia, że zakład leczniczy dla zwierząt przestał spełniać wymogi określone odpowiednio w art. 5-11, standardy o których mowa w art. 2 ust. 3 lub narusza inne przepisy ustawy albo zostało stwierdzone naruszenie przepisów ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1479 j.t.), okręgowa izba lekarsko-weterynaryjna wyznacza termin do usunięcia uchybień, a po jego bezskutecznym upływie może podjąć uchwałę o skreśleniu zakładu z ewidencji.”

10. W art. 23 ustawy:
a. ust. 2 pkt. 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) wizytację pomieszczeń zakładu leczniczego dla zwierząt,”
b. ust. 2 pkt. 2
„2) żądania wglądu do dokumentacji wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie związanym z prowadzeniem zakładu leczniczego dla zwierząt w tym dokumentacji świadczonych usług weterynaryjnych.”

11. Art. 25 ust. 2 ustawy otrzymuje brzmienie:
„2. Na podstawie zgłoszenia posiadacza zwierzęcia zakład leczniczy dla zwierząt może świadczyć usługi weterynaryjne poza swoją siedzibą z uwzględnieniem standardów o których mowa w art. 2 ust.3, przy czym obszar terytorialny świadczenia usług weterynaryjnych jest ograniczony do obszaru działania okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej właściwej ze względu na siedzibę zakładu leczniczego dla zwierząt. W szczególnie uzasadnionych przypadkach w razie konieczności niezwłocznego udzielenia pomocy lekarsko-weterynaryjnej dopuszczalne jest świadczenie usług weterynaryjnych na obszarze działania sąsiednich, względem izby o której mowa w zdaniu poprzedzającym, okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych. Terytorialne ograniczenie świadczenia usług weterynaryjnych o którym mowa powyżej nie ma zastosowania do usług weterynaryjnych polegających na udzielaniu konsultacji.”

12. Niezbędne będzie również wprowadzenie przepisów przejściowych w myśl których dotychczas utworzone i prowadzone zakłady lecznicze dla zwierząt będą mogły nadal funkcjonować, przy czym zmiany dotyczące ich działalności w szczególności w zakresie dotyczącym stosunków właścicielskich czy też siedziby zakładu winny być dokonywane zgodnie z nowo wprowadzonymi rozwiązaniami. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowych rozwiązań dotyczących wniosków o wpis do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt stosuje się przepisy dotychczasowe.

[Włodek Szczerbiak]

Domyślam się, że moja wypowiedź na temat nowelizacji ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt będzie jedną z nielicznych, pochodzących „z samego dołu”. Niemniej, skoro jestem pytany o opinię…

Projekt ustawy został nam podany do opiniowania chwilę po tym, jak ministerstwo wprowadziło zmiany w cenniku wynagrodzeń. Wspomniany cennik pauperyzuje nasz zawód, ba powoduje dość zasadnicze zmiany w stosunkach wśród lekarzy będących członkami Izby.
Pierwszy element, to wprowadzenie przepisu umożliwiającego lekarzom powiatowym zatrudnianie lekarzy inspekcyjnych z sąsiednich powiatów. W tym „przepisie” ministerstwo chce w sposób beznakładowy umożliwić wyższe zarobki lekarzom zatrudnionym w inspekcji. Nie jest to sposób beznakładowy, bo zatrudnianie osób z sąsiednich powiatów może wprowadzić poważne perturbacje w „wyznaczeniach” osób dotychczas wykonujących pracę na rzecz budżetu. Dobrze, że została do cennika dodana pozycja o czynnościach w ramach IRZ, dotychczas wykonywanych przez inspektoraty. Ta czysto administracyjna funkcja zawarta w paragrafie 29, jest płatna dość podobnie jak monitoring z pobieraniem krwi, z tym że nie jest konieczny kontakt fizyczny ze zwierzętami…
O tym, że „z kieszeni” lekarzy badających mięso zostały opłacone podwyżki personelu pomocniczego w rzeźniach, wszystkim wiadomo. Oczywiście, podobno odbyło się to „po konsultacjach”. Nowy cennik został podpisany 16 stycznia i po odpowiednim vacatio legis wszedł do praktyki 17 stycznia.

Czyli są to zasadnicze zmiany wprowadzone rozporządzeniem ministra. Swoje zmiany chce wprowadzić do ustawy o zakładach leczniczych – Izba. Wiele z nich ma charakter doprecyzowujący, ale i są zmiany, które moim zdaniem – ograniczają naszą wolność zawodową. Najbardziej uderzył mnie przepis ograniczający możliwość wykonywania czynności lekarskich poza granicami administracyjnymi Izby Okręgowej. Dziś jest wielu lekarzy parających się lecznictwem i profilaktyką, a mających siedziby na granicy województw – od jutra nie będą mogli leczyć zwierząt z sąsiedniej, „zagranicznej” wsi? Rozumiem, że ten paragraf ma uderzyć w firmy świadczące usługi ogólnopolskie, gdzie z jednej siedziby leczone są zwierzęta z całego kraju. Dotyczy to zarówno firm paszowych, jak i ogólnokrajowych lecznic mających swoich przedstawicieli w całym kraju. Firmy te zajmują się głównie fermami, wyjmując niejako „ciepłe bułeczki” lekarzom miejscowym.
Pytanie, tak całkiem na marginesie – czy nie zostaną wprowadzone podobne ograniczenia dla laboratoriów.

Nowe przepisy odbierają możliwość istnienia lecznic „przyzakładowych” na fermach, w paszarniach, co jest – moim zdaniem dobre dla zawodu. Została też określona ilość zakładów leczniczych, jakie (z różnymi kierownikami) może prowadzić jeden podmiot gospodarczy. To dość celny, częściowo i profilaktyczny cios w lecznice sieciowe, ale chyba da się go obejść…

Pojawiła się też dość ogólnie zarysowana próba reglamentacji pogłowia w gminach powiązana z oznaczeniem odstępów między zakładami leczniczymi. Miałoby to być tak samo, jak z aptekami, gdzie podobnie, jak w naszym zawodzie istnieje nadprodukcja fachowców prowadząca do tego, że większość absolwentów nie podejmuje pracy w zawodzie. Jak widać – rynek zadbał o swoje i wbrew marzeniom licznych „pięknoduchów” zweryfikował in minus ilość pracujących w zawodzie.

Pojawił się dość ogólnie sformułowany przepis dający Izbie możliwość zamknięcia zakładu leczniczego w przypadku niespełniania standardów. Jest więc straszak na osoby mające zdanie odmienne, niż przewidują to przepisy.
Moim zdaniem – zabrakło odniesienia do tak ostatnio zwalczanych „wozów Drzymały”.

Ciekawy jestem, jakie ma zdanie na ten temat Jacek Sośnicki - prezes "Medicusa" i wiceprezes KRLW.